اپوکسی به محصولاتی گفته می‌شود که از پلیمر‌های سنتزی ترموست ساخته می‌شوند. اپوکسی ترکیباتی از اپوکساید دارد و می‌تواند به شکل‌های پلاستیک، رنگ، چسب، کامپوزیت، روکش و کفپوش، و همین‌طور در زیست‌شناسی و حتی در صنایع هوافضا مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله در مورد کاربرد اپوکسی در قالب کفپوش صحبت خواهیم کرد و با کفپوش اپوکسی، کاربرد‌ها، و مزایای آن بیشتر آشنا خواهیم شد.

پولی‌پوکساید، که به اپوکسی معروف است، در ‌واقع مایع یکپارچه‌ای است که از ترکیب رزین و هاردنر ساخته می‌شود. اپوکسی به دلیل وجود رزین اپوکسی به عنوان یکی از مواد اولیه کفپوش‌های اپوکسی در آن، بسیار مقاوم است. این کفپوش‌ها عموماً بر روی کف‌های بتونی و یا کف‌هایی که قبلاً با سنگ و یا موزاییک کف‌سازی شده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

دلیل اصلی اینکه این روز‌ها برای کفسازی، کفپوش‌های اپوکسی را توصیه می‌کنند بی‌شک ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد و خاص این نوع کفپوش‌هاست. در ادامه ویژگی‌های این کفپوش‌ها را فهرست‌وار بررسی می‌کنیم:

کفپوش‌های اپوکسی در انواع زیر موجودند:

• کفپوش‌های صنعتی:    کفپوش‌هایی که برای انواع کارخانه‌ها، کارگاه‌ها، تولیدی‌های صنعتی، ورزشگاه‌ها و حتی پارکینگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• کفپوش‌های دکوراتیو:    کفپوش‌هایی هستند که برای طراحی آن‌ها از طرح‌ها و افکت‌های مختلفی مثل اکلیلی، ابروباد، پولکی، استیکر، شب تاب، و حتی گرانیتی استفاده می‌شود. این کفپوش‌ها می‌توانند سه بعدی و یا چاپی باشند.

1 – اعمال ساب بمنظور برداشت چربی ها و ترک های سطح
2- تمیز نمودن کل سطح با تینر اپوکسی دو جزئی سطوح عاری از هرگونه گرد و غبار گردد
3- اجرای لایه پرایمر اپوکسی بصورت ترانسپارنت و با ساختار اپوکسی پلی آمید
4- اجرای ماستیک کاری در محل های گود و پست

5- اجرای لایه میانی اپوکسی
6- بازرسی نهایی و رفع هر گونه ایراد احتمالی
7- اجرای لایه نهایی اپوکسی بوسیله غلطک های مخصوص اپوکسی به صورت یکپارچه و دارای بافت ریز جهت اصطحکاک مناسب
8- اجرای خط کشی و علائم با رنگ اپوکسی دو جزئی آمید طبق نظر کارفرما

قبل از هر چیز باید محل مورد نظر را برای اجرای کفپوش اپوکسی مورد بررسی قرار دهیم. تمام کف باید بررسی شود تا مطمئن شویم که یک سطح زبر و تراز در اختیارمان قرار دارد. سپس باید میزان رطوبت و آلودگی احتمالی محیط را بررسی کرده و در صورت تشخیص رطوبت و آلودگی روی سطح، آن را برطرف نمود. در صورتی‌که در سطح کف، هرگونه آلودگی، اعم از گردوغبار، جرم، روغن، و هرگونه آلودگی دیگری دیده شد، حتماً باید آن را برطرف نمود.

 در صورتی ‌که شستشو با آب و مایع شوینده کفایت نمی‌کند، حتماً از محلول آب و جوهر نمک برای پاک‌سازی محیط استفاده کنید.

بعد از پاکسازی کف، باید آن را ترمیم و زیر‌سازی نمود. برای این کار باید درز‌ها، ترک‌ها و شکاف‌های کف را با بتونه اپوکسی پوشاند. از زبر شدن سطح زمین نترسید. چراکه این سطح زبر، برای اپوکسی کف به ما کمک خواهد کرد. حتی برای ایجاد زبری مناسب، باید تمام کف را ساب زد تا سطح برای کف‌سازی کاملا مناسب شود. بعد از ساب زدن، حتماً باید گرد و غبار ناشی از آن را تمیز کنید و اجازه دهید کف کاملاً خشک شود.

بعد از انجام زیرسازی، نوبت به اجرای پرایمر بر روی کف می‌رسد. پرایمر را می‌توان با کمک غلطک حوله‌ای اجرا کرد. پرایمر خاصیت چسبندگی دوطرفه دارد و از طرفی با نفوذ به کف، همه منافذ آن را پر کرده و از نشست لایه میانی جلوگیری می‌کند؛ و از طرف دیگر، باعث می‌شود لایه‌های اپوکسی بهتر به کف بچسبند.

پس از اجرای پرایمر و خشک شدن آن، که ممکن است چیزی حدود ۴ تا ۶ ساعت به طول بیانجامد، نوبت به لایه میانی و بعد از آن اجرای لایه نهایی یا رنگ اپوکسی می‌رسد.

کفپوش‌های اپوکسی عموماً به شکل روکش بر روی کف بتنی ساختمان‌ها نصب می‌شوند. از یاد نبرید که در زمان اجرای کفپوش اپوکسی، نباید از محلول‌های رقیق‌کننده استفاده کنید. چون این محلول‌ها، ساختار مولکولی اپوکسی را دست‌خوش تغییر قرار داده و مقاومت شیمیایی آن را از بین می‌برد.