آستری اپوکسی یا پرایمر اپوکسی

رنگ های اپوکسی در دو نوع اصلی اپوکسی پلی آمید و اپوکسی پلی آمین موجود هستند. اپوکسی پلی آمید در مناطق مرطوب پایدارتر بوده و از انعطاف‌پذیری بیشتر و چسبندگی بهتر برخوردار است. اما مقاومت عمومی آن کمتر است. اپوکسی پلی آمین، در مقابل، در حلال‌ها و فراورده‌های نفتی پایداری بیشتری از خود نشان می‌دهد.

آستری اپوکسی نیز پرایمری دو جزئی با پایه اپوکسی است که مقاومت بسیار بالایی دارد و بسیار روان است.

رنگ‌های اپوکسی با رنگ های ساختمانی تفاوت دارند و به خاطر مقاومت‌شان در برابر عوامل جوی، و محیط‌های اسیدی و قلیایی، در زمره محصولات محبوب و پرکاربرد قرار می‌گیرند.

آستری اپوکسی، یا پرایمر اپوکسی، بر پایه رزین اپوکسی و هاردنر پلی آمید به دست می‌آید. پرایمر اپوکسی بیشتر به‌عنوان لایه پایه سطوح فولادی ساده استفاده می‌شود. کاربرد دیگر پرایمر اپوکسی برای پوشش‌های فایبرگلاس، پلاستیک، یا فسفات آهن سیاه است. پرایمر یا آستری اپوکسی از چسبندگی بسیار عالی برای سطوح فلزی برخوردار است. آستر اپوکسی اکسید آهن-زینک کرومات از پیگمنت‌های ضد خوردگی زینک کرومات و اکسید آهن تشکیل شده که سطح سازه را در مقابل خوردگی حفظ می‌کند. پرایمر اپوکسی کاربرد ضد آب نیز داشته و به‌عنوان ماده ضد آب استفاده می‌شود.

با توجه به اهمیت محافظت در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی فلزات در صنایع دریایی و خودروسازی، پوشش اپوکسی به خاطر ویژگی چسبندگی بالا به‌عنوان بتونه برای سطوح فلزی استفاده می‌شود. ویسکوزیته مناسب و قابلیت نفوذ عالی، چسبندگی مناسب روی سطوح مختلف فلزی، بتنی، و سنگی، و ویژگی تر کنندگی بالا از جمله مواردی هستند که پرایمر اپوکسی را به بهترین گزینه ممکن برای ایجاد پیوستگی بین سطح زیر کار و لایه‌های بالایی تبدیل کردهاند.

آستری زینک ریچ اپوکسی، محافظ کاتدی مناسبی برای سطوح فلزی در سازه‌های صنعتی در محیط‌های آب‌شور و محیطهای دارای خورندگی محسوب می‌شود. این پرایمر بیشتر به‌عنوان لایه محافظ تانکرهای صنعتی، لوله‌ها، مخازن پالایشگاه‌ها، و ماشین‌آلات استفاده می‌شود. اما گزینه مناسبی برای محیط‌های اسیدی یا قلیایی به شماره نمیرود.

این آستری بر پایه هاردنر پلی آمید و رزین اپوکسی بوده که حاوی رنگ‌دانه‌های فسفات است. همین رنگ‌دانه‌ها باعث ویژگی ضد خوردگی پرایمر اپوکسی زینک فسفات می‌شوند. این آستری غیر سمی است و نسبت به آب و مواد شیمیایی از خود مقاومت نشان می‌دهد.

این آستری بر پایه‌ی رزین اپوکسی و هاردنر پلی آمید بوده و از مقاومت بالایی نسبت به شرایط جوی برخوردار است. البته این آستری بیشتر در لایه‌های میانی سطوح و سازه‌های صنعتی استفاده می‌شود. اپوکسی میانی MIO، مقاومت مکانیکی رنگ به کار رفته بر روی سطح را بالا می‌برد.

پرایمر اپوکسی از ساختار غیرمتخلخلی برخوردار است به همین خاطر رطوبت را جذب نمی‌کند. ضد آب بودن این پرایمر باعث می‌شود که نسبت به خوردگی فلزات مصون باشد. درنتیجه برای سطوح بیرونی مخازن و تانکرها در کارخانه‌های برق و انرژی، و همینطور مصارف دریایی، گزینه مناسبی به شمار می‌آید. پرایمر اپوکسی، یک ‌لایه اضافی محافظ از رنگ روی سطوح فولادی ایجاد می‌کند.

از مزایای پرایمر اپوکسی می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:
– چسبندگی عالی روی سطوح مختلف
– برخورداری از پایداری شیمیایی عالی
– مقاوم بودن در برابر ضربه و لرزش
– دارا بودن قدرت نفوذ زیاد و غلظت کم
– کاربرد آسان
– دوام بالا

آستری اپوکسی، همان‌طور که از اسمش مشخص است، در نقش لایه آستری برای محافظت از سطوح فلزی مختلف مانند سازه‌های فلزی، بدنه ماشین‌آلات، پل‌ها، سازه‌های دریایی که درون آب نیستند، مخازن، تانکرها، و دیگر سازه‌های فلزی کاربرد دارد. در آب‌وهوای مرطوب که میزان خورندگی بالاست، آستری اپوکسی گزینه مناسبی برای محافظت از سطوح به حساب می‌آید.

برای استفاده از آستری اپوکسی، ابتدا باید سطح مورد نظر را آماده کنید بهگونها‌ی که فاقد هرگونه آلودگی، گردوغبار، چربی، و روغن یا رطوبت باشد. چراکه آلودگی‌های روی سطح، میزان چسبندگی رنگ را کاهش می‌دهند. بهترین روش برای تمیز کردن سطح، استفاده از شوینده‌هایی است که برای پاک‌سازی سطوح تولیدشده‌اند. پس از آماده شدن سطح باید رنگ‌آمیزی در کمترین زمان ممکن شروع شود تا سطح دوباره آلوده نشود.

میزان مصرف پرایمر اپوکسی بسته به ناهمواری سطح و ضخامت پوشش تعیین می‌شود. برای ترکیب، ابتدا جز A را در ظرف ریخته و کامل هم بزنید. بعد جز دوم را اضافه کرده و کامل ترکیب کنید. ترکیب آماده‌شده را می‌توان با قلم‌مو یا اسپری بدون هوا روی سطح استفاده کنید.